اسفند ۰۱، ۱۳۸۸

آرزوهای آدمانه

هر کس در زندگی‌اش آرزو/آرزوهایی دارد؛
یکی آرزو دارد آدم مشهوری بشود.
یکی آرزو دارد توی جردن پنت‌هاوس داشته باشد.
یکی آرزو دارد توی امریکا زندگی کند.
یکی آرزو دارد ماشین آخرین مدل داشته باشد.
یکی آرزو دارد دکترا بگیرد.
یکی آرزو دارد سفر دور دنیا برود.
یکی آرزو دارد نسل هرچی ستمگر است، ساقط بشود.

بهمن احمدی امویی، روزنامه‌نگار زندانی، آرزو دارد بتواند توی سلول 35 متری اوین که 40 نفر در آن زندانی‌اند، پایش را دراز کند...

2 نظر:

یک نفر که پایش را از گلیمش درازتر کرده بود گفت...

من هم آرزو داشتم که میان طول گلیم و طول زبان رابطه ای معکوس برقرار نبود. گویا این دوتا در امتداد هم هستند و تهشان به هم وصل است که هر کدام کش بیاید آن یکی کوتاه می شود. 

قفس گشوده گفت...

فقط می تونم بگم عالی بود.دلم فشرده شد از تصور فشردگی آن 40 نفر در 35 متر جا.ممنون مریم عزیز که اینقدر نکته بینی

ارسال یک نظر

شما چی فکر می کنید؟