افشای خبر تجاوز در زندان‌ها چه بر سر نظام خواهد آورد؟ جواب این سوال را لازم نیست روشنفکران، فعالان حقوق بشر و وکلا و دیگران بدهند. امام جمعه‌ي محترم مشهد، همان کسی که ابراز تاسف شدید کرده بود که پرچم المپیک تیم ایران به دست یک زن است، در نماز جمعه‌ی این هفته‌ی مشهد پاسخ بسیار درخوری به این پرسش داده است. او البته کروبی را به دلیل نگارش این نامه، عامل و عنصر استکبار معرفی کرده است و خواسته این "تروریست" نتواند آزادانه در مملکت رفت‌وآمد کند. اما اگر فرض کنیم که این ادعا صحت داشته باشد، از نظر امام جمعه‌ی مشهد، اتهام تجاوز در زندان‌ها "ادعایی فوق‌العاده" است که "در شأن زندان ابوغریب" است. همچنین این مسأله "ابزار محکمی برای بردن آبروی نظام"، "جری شدن دشمن"، "بردن آبروی اسلام و مملکت امام زمان" و "سراسیمه کردن مردم در داخل کشور" است. به علاوه ایشان معتقد است افشای چنین خبری، باعث ترور شخصیت "تمام مسئولان قضایی و امنیتی" کشور شده است.
*
کروبی در نامه‌ی خود به رفسنجانی ادعا کرد به بعضی از زندانیان در زندان تجاوز شده است. برای اثبات این گزاره، اگر فقط یک نمونه وجود داشته باشد، این گزاره‌ی موجبه جزئیه را می‌توان به لحاظ منطقی اثبات کرد. اگر مسئولان بخواهند ادعای او را تکذیب کنند باید سالبه‌ی کلیه‌ی این گزاره را اثبات کنند؛ یعنی باید گزاره‌ی "به هیچ زندانی‌ای در زندان تجاوز نشده است" را اثبات کنند؛ تنها در این صورت است که کذب بودن ادعای کروبی اثبات می‌شود. البته راه‌حل دیگر هم این است که از کروبی بخواهند مستندات خود را ارائه بدهد و مثلا اگر اثبات کنند به این افراد خاص (که مورد نظر کروبی هستند)، در زندان تجاوز نشده، می‌توانند ادعا کنند به "بعضی زندانیان تجاوز نشده است" که این نافی این گزاره که "به بعضی دیگر تجاوز شده است"، نیست.
*
با انتشار این نامه، کم‌کم قبح ماجرا هم شکسته شد و عده‌ای شروع به نوشتن درباره‌ی مثال‌های واقعی و دیده‌های خود کردند؛ فیلم رضا علامه‌زاده، نوشته‌ی بابک داد، مطلب روزآنلاین درباره سی سال تجاوز در زندان‌ها، نوشته‌ي مجتبی سمیع نژاد و دیگران از آن جمله‌اند. هر یک نمونه از این مطالب، کافی است که ادعای کروبی را اثبات کند.
حالا که ماجرا کذب نیست و به گفته‌ی امام جمعه‌ی محترم مشهد هم واقعا آبروی اسلام و نظام یکجا با هم به باد فنا رفته است، دشمن جری و مردم هم سراسیمه شده‌اند و تمام مسئولان قضایی و امنیتی کشور هم ترور شخصیت شده‌اند، بهتر نیست موضوع سخنرانی جمعه‌ی بعد ایشان این باشد که توضیح بدهند آینده‌ی مملکت امام زمان چه خواهد شد؟!
*
کروبی در نامه‌ی خود به رفسنجانی ادعا کرد به بعضی از زندانیان در زندان تجاوز شده است. برای اثبات این گزاره، اگر فقط یک نمونه وجود داشته باشد، این گزاره‌ی موجبه جزئیه را می‌توان به لحاظ منطقی اثبات کرد. اگر مسئولان بخواهند ادعای او را تکذیب کنند باید سالبه‌ی کلیه‌ی این گزاره را اثبات کنند؛ یعنی باید گزاره‌ی "به هیچ زندانی‌ای در زندان تجاوز نشده است" را اثبات کنند؛ تنها در این صورت است که کذب بودن ادعای کروبی اثبات می‌شود. البته راه‌حل دیگر هم این است که از کروبی بخواهند مستندات خود را ارائه بدهد و مثلا اگر اثبات کنند به این افراد خاص (که مورد نظر کروبی هستند)، در زندان تجاوز نشده، می‌توانند ادعا کنند به "بعضی زندانیان تجاوز نشده است" که این نافی این گزاره که "به بعضی دیگر تجاوز شده است"، نیست.
*
با انتشار این نامه، کم‌کم قبح ماجرا هم شکسته شد و عده‌ای شروع به نوشتن درباره‌ی مثال‌های واقعی و دیده‌های خود کردند؛ فیلم رضا علامه‌زاده، نوشته‌ی بابک داد، مطلب روزآنلاین درباره سی سال تجاوز در زندان‌ها، نوشته‌ي مجتبی سمیع نژاد و دیگران از آن جمله‌اند. هر یک نمونه از این مطالب، کافی است که ادعای کروبی را اثبات کند.
حالا که ماجرا کذب نیست و به گفته‌ی امام جمعه‌ی محترم مشهد هم واقعا آبروی اسلام و نظام یکجا با هم به باد فنا رفته است، دشمن جری و مردم هم سراسیمه شده‌اند و تمام مسئولان قضایی و امنیتی کشور هم ترور شخصیت شده‌اند، بهتر نیست موضوع سخنرانی جمعه‌ی بعد ایشان این باشد که توضیح بدهند آینده‌ی مملکت امام زمان چه خواهد شد؟!
منتشر شده در روزنامه
4 نظر:
این یادداشتت را دیر خواندم، امّا چیزی را باید دربارهٔ خط استدلالت بگویم.
یادمان باشد که همیشه کسی که اتهام را وارد می‌سازد مسئولیت اثبات آن را بر عهده دارد، نه این که متهم مسؤول باشد شواهدی بر رد تمام موارد اتهامی در تمام مصداق‌های ممکنش ارائه نماید.
این همان مشکلی است که سال‌هاست با دستگاه قضایی و نیروهای تندروی کشورمان داریم. اتهام بزرگی را به شخص یا مجموعه ای وارد می‌کنند و به قول مسعود بهنود از «فریاد آی دزد» بهره برداری می‌نمایند.
کار آقای کروبی بسیار ارزشمند است، اما وظیفهٔ اثبات کردن این اتهام هم در هر حال بر عهدهٔ خودشان است و اثبات مورد تجاوز قرار نگرفتن تمام زندانیان را چه از دید عمل‌گرایانه و چه از نگاه حقوقی نمی‌توان یک گزینهٔ دیگر دانست.
مصطفی:
این حرف کاملا درست است؛ اما تنها در صورتی که ما با "یک ادعا" مواجه می بودیم.
وقتی لاریجانی آمد و ادعای "به بعضی از زندانیان..." را تکذیب کرد، در واقع او هم ادعای دومی را مبنی بر "به هیچ زندانی..." مطرح کرد.
بنابراین ما اینجا نه با یک مدعی (کروبی) که با دو مدعی (به علاوه لاریجانی) مواجه شدیم.
به همان اندازه ای که کروبی مسئول اثبات ادعاش بود، لاریجانی هم شد.
فقط فرق این دو جنس ادعا این بود که ادعای کروبی با گذاشتن سور "بعضی" به اول جمله، برای اثباتش تنها نیاز به یک نمونه داشت؛ در حالی که اثبات ادعای لاریجانی که "کلیه" بود، اتفاقا نیاز به اثبات همه نمونه ها دارد.
قبول،
امّا جا داشت به ادعای لاریجانی هم در متن یادداشت اصلی اشاره می‌کردید.
جا نداشت واقعا! محدودیت کلمه داریم!
ارسال یک نظر
شما چی فکر می کنید؟